Foto album
Informatie
Na ons onverwacht uitstapje naar de Duitse Eifel met het zonovergoten Hemelvaartweekend, hadden we deze keer een geplande vierdaagse in het vooruitzicht.
De weergoden waren ons niet gunstig gezind en hoe meer de vertrekdatum dichterbij kwam, hoe meer we wisten dat we onze plannen zouden mogen aanpassen.
We wijzigden onze trip van de mooie Vogezen in Frankrijk naar het onbekende Pfälzerwald in Duitsland.
Eind 2015 hadden we een vakantie naar deze regio moeten annuleren door gezondheidsproblemen en zo waren we het snel eens met elkaar om ons opnieuw richting Duitsland te begeven.
Zogezegd, zogedaan. Op vrijdagnamiddag sprongen we de wagen in om ons regelrecht vast te rijden in de file rond Brussel. Met meer dan een uur vertraging kwamen we uiteindelijk aan op onze eerste overnachtingsplaats, een campersite in Reichenbach (Dahn). Vermoeid maar tevreden reden we op, om tot te vaststelling te komen dat de plek meer dan volzet was.
Gezien het late uur moesten we niet teveel treuzelen dus camperplaats nummer 2 aangeduid op de GPS, sleutel terug in het contact en op weg.
Halfweg kwamen we een parking tegen aan een bosrand met picknickbanken en met 1 blik hadden we genoeg. Hier zouden we overnachten!
Het bleek een rustige en plezante plek te zijn.
Op zaterdag reden we naar Büttelwoog. Hoewel we de streek niet kenden, bleek dat onze wandeling voor een groot deel het Dahner Felsenlpfad volgde. Onze tocht werd vergezeld door veel ooo's en aaah's omwille van het mooie landschap. Prachtige bossen doorspekt met zandsteenbergen. Hoe is het mogelijk dat we nog nooit van het Pfälzerwald gehoord hadden?
Op zondag stonden een paar burchten op ons programma. Burg Lemberg en Burg Ruppertstein. De eerste heeft een heel mooi bezoekerscentrum, een oude waterput en een schitterend uitzicht op de omgeving. De tweede is helaas afgesloten voor publiek. De ruïne op de 452m hoge heuvel is geblokkeerd door een metalen poort. Ook de picknickplaats aangegeven op de gps bleek niet meer te zijn dan een verrotte oude bank. Niet getreurd, het pad ligt bezaaid met grote rotsblokken en wij aten onze boterhammetjes op een kleine klif op.
De derde dag stond Teufelstisch klaar op de wandelgps. Met grote verwachtingen voor deze toeristische bezienswaardigheid trokken we de wandelschoenen aan op de betaalparking van Hinterweidenthal. Teufelstisch op zich mag dan een indrukwekkende rots zjjn, in onze ogen was ze niet de mooiste die we gezien hebben in die paar dagen. Ook de rest van de wandeling bleek minder te zijn. Weinig variatie in de bospaden en niet veel kans om de streek te zien tussen de bladeren door. Niet iedere dag kan een topdag zijn?
Als afsluiter van onze vierdaagse reden we naar Merzalben. Eerst wandelden we door het kerngebied van het Pfälzerwald. Hier laat men de natuur met rust. Omgevallen bomen blijven liggen, struiken groeien op de wandelpaden en 't is er stil, heeeel stil. Op deze wandeling zagen we mama everzwijn met een 7-tal jonkies. Zij schrokken even hard als wij en weg waren ze. Na de mooie boswandeling was Burg Gräfenstein de kers op de taart. Deze schitterende, gerestaureerde burcht hadden we helemaal voor ons alleen.
En toen was het tijd om naar huis terug te keren. Triestig dat het voorbij is, zeer zeker voor herhaling vatbaar en vastbesloten om de schoonheid van het Pfälzerwald als een groot geheim te beschouwen. Hier moet niet te veel volk naar toe komen. Laat het UNESCO-geregistreerde Paltserwoud - Noord-Vogezen Biosfeerreservaat maar stil, rustig en proper...
Links
Copyright.
De foto's op deze website mogen gebruikt worden mits onze toestemming.
Gebruik hiervoor het contactformulier.
|
